geluk bij een ongeluk en daarna toch ongeluk....
Door: Marije
Blijf op de hoogte en volg Marije
06 Januari 2011 | Bolivia, Cochabamba
Jaja mensen, op dit moment iets minder genieten voor ons!
Even een korte update, maar dan is iedereen in ieder geval weer op de hoogte!
La Paz was genieten, een heerlijke stad met super eettentjes en leuke souveniers. Vanuit La Paz kan je de Death Road mountainbiken. Voor meer informatie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Yungasweg
Marije was een beetje huiverig omdat dit dan toch best wel eng is. Maar na het Duitse-oud-en-nieuw-stel gesproken te hebben was Marije toch overtuigd dat het heel gaaf en stoer en vet was om te doen.
Om het veiligheidsgevoel van Marije te vergroten gekozen voor het beste materiaal (fiets, kleding en helm).
Het mountainbike avontuur begint met een stukje afdaling over geasvalteerde weg, om een beetje in te komen. Dit gaat prima en is een geweldig gevoel!
Daarna echt de Death Road op, een kiezel weg met daarnaast afgronden tot 600 m diep! Niet echt een weg om van af te valen dus...
Marcel echter... Die dacht daar anders over... In een enthousiaste afdaling raakt hij van de weg, maar gelukkig op een stukje met bebossing, dus hij landt ongeveer 7 meter onder de weg tussen de bomen.
Voor allebei een heftige ervaring. Voor Marcel omdat hij echt dacht dat hij er geweest was toen hij van de weg af raakte, voor Marije omdat er eerst de onzekerheid was of Marcel het was en daarna de enorme opluchting dat hij gewoon terug sprak en riep dat hij niets gebroken had! Met mankracht hebben we Marcel en de fiets weer op de weg gekregen.
Marcel is vervolgens eerst even in de bus een stukje afgedaald om bij te komen. Het laaste stukje heeft hij weer mee gefietst op voorwaarde dat hij netjes achter Marije zou blijven fietsen!
Dus als we een berg oplopen dan kleeft Marije aan Marcel en als we een berg affietsen dan kleeft Marcel vanaf nu aan Marije. Een goede taakverdeling in de relatie!
Een heftig verhaal he? Maar we zijn nog niet klaar...
Gisteren met een luxe bus van La Paz naar Cochabamba, daar aangekomen....
Bagage kwijt!
Ik kan niet in woorden omschrijven hoe naar dat is. En dat terwijl het eigenlijk alleen maar om spullen gaat! Maar wel ONZE spullen!
Onze harde schijf met alle foto´s is eigenlijk het ergste. Maar daarnaast ook toch al wat souveniers van de afgelopen maand in Peru voor mensen thuis...
KEIHARD BALEN DUS!
We zitten nu in een hotel in Cochabamba (de enige plek hier waar Engels wordt gesproken, ook dat nog).
De portier hier heeft een hele vriendelijke Engelssprekende taxichauffeur Louis voor ons geregeld. Hij is met ons meegeweest naar het busstation om te kijken of er iets te regelen valt (waarschijnlijk niet). We zijn met hem naar een soort Macro geweest om (verschrikkelijke) onderbroeken en een schoon t-shirt te kopen.
Vanmiddag dan komt hij nog helpen om de aangifte te regelen.
Ons gevoel om gewoon naar huis te vliegen is groot! Maar dat gaan we een beetje af laten hangen van de komende dagen. Morgen willen we terug naar La Paz, waar we ons in ieder geval verstaanbaar kunnen maken. Daar zitten ook wat survival winkels om bijvoorbeeld nieuwe tassen te kopen.
Zoals Marije´s vader aan de telefoon zei; in een reis van 3 maanden heb je ook recht op je dipje...
Nou hier issie!
Liefz Marcel en Marije
Even een korte update, maar dan is iedereen in ieder geval weer op de hoogte!
La Paz was genieten, een heerlijke stad met super eettentjes en leuke souveniers. Vanuit La Paz kan je de Death Road mountainbiken. Voor meer informatie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Yungasweg
Marije was een beetje huiverig omdat dit dan toch best wel eng is. Maar na het Duitse-oud-en-nieuw-stel gesproken te hebben was Marije toch overtuigd dat het heel gaaf en stoer en vet was om te doen.
Om het veiligheidsgevoel van Marije te vergroten gekozen voor het beste materiaal (fiets, kleding en helm).
Het mountainbike avontuur begint met een stukje afdaling over geasvalteerde weg, om een beetje in te komen. Dit gaat prima en is een geweldig gevoel!
Daarna echt de Death Road op, een kiezel weg met daarnaast afgronden tot 600 m diep! Niet echt een weg om van af te valen dus...
Marcel echter... Die dacht daar anders over... In een enthousiaste afdaling raakt hij van de weg, maar gelukkig op een stukje met bebossing, dus hij landt ongeveer 7 meter onder de weg tussen de bomen.
Voor allebei een heftige ervaring. Voor Marcel omdat hij echt dacht dat hij er geweest was toen hij van de weg af raakte, voor Marije omdat er eerst de onzekerheid was of Marcel het was en daarna de enorme opluchting dat hij gewoon terug sprak en riep dat hij niets gebroken had! Met mankracht hebben we Marcel en de fiets weer op de weg gekregen.
Marcel is vervolgens eerst even in de bus een stukje afgedaald om bij te komen. Het laaste stukje heeft hij weer mee gefietst op voorwaarde dat hij netjes achter Marije zou blijven fietsen!
Dus als we een berg oplopen dan kleeft Marije aan Marcel en als we een berg affietsen dan kleeft Marcel vanaf nu aan Marije. Een goede taakverdeling in de relatie!
Een heftig verhaal he? Maar we zijn nog niet klaar...
Gisteren met een luxe bus van La Paz naar Cochabamba, daar aangekomen....
Bagage kwijt!
Ik kan niet in woorden omschrijven hoe naar dat is. En dat terwijl het eigenlijk alleen maar om spullen gaat! Maar wel ONZE spullen!
Onze harde schijf met alle foto´s is eigenlijk het ergste. Maar daarnaast ook toch al wat souveniers van de afgelopen maand in Peru voor mensen thuis...
KEIHARD BALEN DUS!
We zitten nu in een hotel in Cochabamba (de enige plek hier waar Engels wordt gesproken, ook dat nog).
De portier hier heeft een hele vriendelijke Engelssprekende taxichauffeur Louis voor ons geregeld. Hij is met ons meegeweest naar het busstation om te kijken of er iets te regelen valt (waarschijnlijk niet). We zijn met hem naar een soort Macro geweest om (verschrikkelijke) onderbroeken en een schoon t-shirt te kopen.
Vanmiddag dan komt hij nog helpen om de aangifte te regelen.
Ons gevoel om gewoon naar huis te vliegen is groot! Maar dat gaan we een beetje af laten hangen van de komende dagen. Morgen willen we terug naar La Paz, waar we ons in ieder geval verstaanbaar kunnen maken. Daar zitten ook wat survival winkels om bijvoorbeeld nieuwe tassen te kopen.
Zoals Marije´s vader aan de telefoon zei; in een reis van 3 maanden heb je ook recht op je dipje...
Nou hier issie!
Liefz Marcel en Marije
-
06 Januari 2011 - 17:22
Mandy:
Ach sjemig, wat klote zeg! Ooit in egypte gezeten zonder tas, daar is geen normale maat bikini te vinden, hahaha maar bij jullie daar met zo'n reis nog vervelender. Ik hoop dat ze toch nog ergens opduikelen, zal voor jullie duimen. Gelukkig is Marcel ongedeerd, dat is natuurlijk het belangrijkste, veel succes met het vinden van de tassen! X Mandy -
06 Januari 2011 - 17:26
Nolleke:
Wat een pech. Papa vertelde het al. Maar goed bezig. En we wachten verder af. Knuffels xxxx -
06 Januari 2011 - 17:32
Jeetje:
dat was wel even schrikken, maar gelukkig alleen maar spullen,klinkt lomp,maar wij hebben afgelopen maand ook het nodige voor onze kiezen gehad,vertellen we nog wel
als jullie terug zijn
leuk nieuwtje dan nu
collega Eveline heeft 3januari een dochterje gekregen
lieverds ik hoop dat jullie je reis af maken en iets kunnen regelen met verzekering en dat de rest van de reis voorspoedig verloopt, zodat deze nare ervaring toch een dipje blijkt te zijn
liefs henny en anne-mieke -
06 Januari 2011 - 17:49
Eva:
Damn! Mooi kut! Gelukkig is er altijd die ene rots in de branding ;)
en ach, dan moeten jullie gewoon nog maar een keer naar Peru om foto's te maken :)
Ik probeer ook maar wat... haha. Begrijp hoe jullie je eigenlijk voelen...
Wilde nog zeggen: 'Even kiezen op mekaar' of 'Even door de zure appel heenbijten'... Maar ook dat lijkt me nu in Marcels geval niet gunstig.. ;)
Succes! Love you! -
06 Januari 2011 - 17:53
Myrna & Niels:
Wat een ontzettende dip in jullie reis! Wat ontzettend klote dat jullie bagage weg is, jullie eigen spulletjes, jullie hele hebben en houden.
Ik schrok eerst al van het avontuur van Marcel, dat liep gelukkig goed af. En dat terwijl jij, Marije helemaal niet van mountainbiken houdt. Denk dat de liefde nu helemaal ver te zoeken is ;-)
Ik hoop dat jullie samen door dit dipje komen en jullie geweldige reis verder voortzetten zodat we pas eind februari op het vliegveld hoeven te staan!
Kop op samen en we denken aan jullie! -
06 Januari 2011 - 18:01
Mary:
Jeetje wat heftig zeg!!! Gelukkig is Marcel ongedeerd, maar ook dat lijkt me een enorme schok als je zo in eens iemand over de rand heen ziet fiets (of als je zelf degene bent die de het ravijn in duik).
En die tassen oh dat is echt klote inderdaad vooral van alle mooie foto's die al gemaakt zijn. En ook ik heb al eens een week zonder koffer in mijn eentje in australie gezeten, nou dan voel je je heel klein. Gelukkig wist ik dat mijn koffer niet kwijt was maar met de verkeerde vlucht was mee gegaan.
Laat je vakantie pret niet bederven door deze klote situaties!!! Jullie gaan nog zoveel moois zien en nog een heleboel mooie foto's maken! Ook ik
duim mee vanaf hier voor de verdwenen tas. Of zijn het beide tassen??? en als we wat hulpgoederen moeten sturen zullen we dat zeker doen ;).
Ik denk aan jullie en veel succes.
Groetjes -
06 Januari 2011 - 18:13
Nolleke:
Ik ben natuurlijk heel blij dat Marcel zijn sprong in het ongewisse overleefd heeft. Ik denk wel dat ik er vannacht van ga dromen, van steile afgronden en zo. Brr.
En ik zeg steeds: hepput nut? -
06 Januari 2011 - 18:44
Emile Cynthia:
Jezus... wat een pech!
Gelukkig zijn jullie ongedeerd en dat is het belangrijkste.
Hopelijk is dit de enigste dip op jullie reis.
Heel veel liefs -
06 Januari 2011 - 18:49
Irene:
Heb ik eindelijk tijd om te lezen, lees ik dit..............
Vol houden hoor en niemand in Nederland heeft zulk ONDERGOED, heb je er genoeg of ga je net als wij in Engeland om de dag wassen...... je kan ze daar ws buiten hangen zou je in Vugt niet doen.
Dikke kus vanaf ons nieuwe stulpje.
Irene -
06 Januari 2011 - 19:33
Neeltje En Remco:
Toi toi toi, dit dipje komen jullie echt wel te boven! Neem die onderbroeken over 2 maanden maar mee naar huis, die zijn vast groot genoeg om alsnog een foto op te drukken nu marcel's t-shirt weg is. -
06 Januari 2011 - 20:49
Mark:
Hey jullie twee,
Wat een verschrikkelijke pech. En toch de koppies niet laten hangen hoor. It's just stuff. Hoewel het verlies van het t-shirt met je collega's natuurlijk verschrikkelijk is. Maar wie weet dat het weer op miraculeuze wijze terugkeert, zoals altijd.
Jammer van de foto's. Maar je herinneringen vullen de gaten tussen de foto's die je nog wel hebt vast wel in.
Niet opgeven hoor! -
06 Januari 2011 - 20:55
Miranda :
Wat balen en wat een pech!!! Dit verdienen jullie niet!!
Gelukkig is de mountainbike tocht goed afgelopen, maar de "schrik" zal er nog wel goed in zitten.
Dennis en ik zullen aan jullie denken en een extra "wees-ge-groetje" doen voor de goede afloop.
Sterkte!! -
06 Januari 2011 - 21:03
Sas:
Hey, ik kan met goed voorstellen dat het onwijs schikken was voor jullie en weet dat het klote is als je spullen weg zijn. Maar vergeet niet te genieten van en met elkaar! Dikke kus sas -
06 Januari 2011 - 21:16
Tanja:
Gelukkig heeft Marcel niks...verder zwaar balen! Heel veel sterkte x -
06 Januari 2011 - 21:18
Hilda , P En M:
Ha lieverds!
Wat een naar verhaal; helemaal buikpijn ervan. Ik denk heel veel aan jullie en hoop en duim dat ze nog boven water komen die tassen.
Hele dikke hug en schouder en kop op. Jullie gaan dit overwinnen.
Kus, van ons allen -
06 Januari 2011 - 21:24
Hilda , P En M:
o ja en toen ik ooit in 1995 in het buitenland wilde werken heb ik gesolliciteerd op een Nederlandse school in Cochabamba; ik was toen doorgedrongen tot de laatste 2 maar werd het niet.......Zoiets vergeet je niet hè?hebben jullie die school nog gezien? Ha ha! Denk aan jullie!!!
-
06 Januari 2011 - 22:52
Dennis:
Poep is poep. In NL wordt de situatie niet anders!
Je mag nog 1 dag balen, vloeken en zielig zijn. Daar ga je inzien dat dit een mooi verhaal is voor later. Jullie gingen voor de onvergetelijke ervaring... Jullie hebben veel geluk en de reis wordt primitiever en avontuurlijker dan verwacht.
Marije zou mij zeggen: stoppen is geen optie!
Ps. Ik probeer een andere toon om op te beuren....als de toon verkeerd valt, dan schrijf ik wel iets anders!;-) -
07 Januari 2011 - 00:21
Martijn Maas:
He Marije,
Je gaat bij denken dat jullie samen zijn omdat jullie beide wat hebben met afgronden. Ik kan mij nog een snowboard avontuur herinneren ergens in de buurt van Briancon. Jij weet in iedergeval hoe Marcel zich gevoeld moet hebben daar op het randje en je weet nu ook hoe wij ons gevoeld hebben toen jij over het randje ging.
Blij dat alles in iedergeval goed is afgelopen. En je moet maar veel denken hoe het ook had kunnen aflopen en dan maakt het kwijtraken van de bagage eigenlijk niks meer uit als je elkaar nog hebt toch:
effe volhouden daar en over een weekje ben je blij dat je gebleven bent.....
-
07 Januari 2011 - 09:23
Kelly:
tss, gisteren een heel verhaal getypt en sindsdien ben ik om heilige Antonius aan het bidden en wilde andere mensen mee laten bidden, werkt vast nog beter, alle tekst weg! Pff!
Nou, hier komt ie nog 1 keer, met zijn allen! Heilige Antonius mun beste vrind zorgt dat M&M dur bagage (terug) vindt!!! en dan 1000 keer! -
07 Januari 2011 - 09:27
Kelly:
Trouwens 7 meter! Dat overleef je niet zonder een gecertificeerde SEH-Nurse, goed dat ie die bij de hand had!
Wel spierpijn zeker! Maar de balsem was zeker ook gejat! Zo leef je echt in het land zelf! Skin to skin met zo'n heerlijke slip er tussenin! Haha! -
07 Januari 2011 - 10:09
Margo:
Wat een catastrofe maar kop op je kent mijn moto alles komt goed en beter tassen weg dan Marcel weg groetjes -
07 Januari 2011 - 11:01
Lonneke:
Wat balen zeg! Maar gelukkig heeft Marcel niks! Ik ben ook voor jullie aan het bidden dat jullie spullen snel terecht komen! Maar probeer er toch maar van te genieten! je hebt er ten slotte heel lang naar uitgekeken! en maak maar heel veel nieuwe mooie foto's. -
07 Januari 2011 - 16:05
Nolleke:
Wat een lieve opbeurende reacties allemaal van familie en vrienden. Heerlijk om je zo gesteund te voelen. Dank voor je sms Marije, waarin je ook al zei dat jullie alweer opgewekter zijn. En zoals Dennis schreef; STOPPEN IS GEEN OPTIE.
En inderdaad: beter bagage kwijt dan Marcel kwijt. Kus voor iedereen die zo lief is voor onze globetrotters -
07 Januari 2011 - 18:51
Nicolien Dekkers:
Erger dan dit alles kan niet hoop ik.
Probeer een beetje tot rust te komen en dan weer verder om het geweldige avontuur af te maken.
Probeer er weer van te genieten maar doe iets minder spannende dingen! Voortijdig naar huis geeft later een ontzettend rot gevoel lijkt mij.
-
07 Januari 2011 - 19:22
Linda:
Hi M&M
wat balen zeg!! gelukkig dat Marcel niets heeft maar wel erg balen van je bagage en foto's! hoop dat jullie je plezier weer terug kunnen vinden en veel mooie foto's kunnen maken!
X Liefs, -
08 Januari 2011 - 07:36
Monique:
wat een pech allemaal ik ga nu jullie foto's bekijken en de reisverslagen lezen heb nog geen tijd gehad. groetjes en maak er nog een leuke vakantie van -
09 Januari 2011 - 07:37
Anouk:
jeetje dat is echt wel flink balen zeg:( en was wle even schrikken van marcel!!
hou vol en geniet er lekker van:)
groetjes anouk -
09 Januari 2011 - 07:46
Karlijn:
pfff das balen zeg!! alles kwijt idd het zijn maar spullen maar wel jullie spullen, hopelijk komt er na de regen weer zonneschijn dat jullie de reis gewoon lekker af kunnen maken
X Karlijn -
09 Januari 2011 - 10:13
Richard:
Kop op daaro! Flink balen, maar weer een ervaring rijker waar je later voor de open haard weer anders tegenaan kijkt.
Van die foto's is iid vrij naadje :s Moet je toch weer even terug de Machu Pichu op wandelen....
Succes daar! En niet vergeten: d'r is daar nog zoveel moois te ontdekken, dus ff doorbijten en gaan met die komkommer!
Groetjens
Richard -
09 Januari 2011 - 22:40
Ingrid:
Jeetje wat een verhaal.
Jullie hartjes zullen vast een aantal keer zijn overgeslaan!
Blij dat Marcel weer met beide benen op de grond staat.
Ooh ik zou ook echt kapot zijn van het feit dat ze mijn spullen (jullie spullen indeze) gejat zouden hebben.
Kop-op en hopelijk bied jullie reisverslag later een levendige herinnering (al is die maar met beperkte foto's).
X Ingrid -
12 Januari 2011 - 09:54
Ellen:
He wat een verhaal. Enorm balen zeg!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
