Denk aan ons

Even een kort verhaaltje, speciaal voor Marcel´s collega´s, maar andere mensen mogen het natuurlijk ook lezen. Ze gaven mij een shirt mee met daarop een groepsfoto van hen met de woorden: "Denk aan ons..." En dat doe ik iedere dag, want ik gebruik het als slaapshirt. Ik weet dat dat niet de bedoeling was, maar het is nou eenmaal praktisch zo.
Er lijkt echter een soort vloek op dit T-shirt te rusten. Iedere keer als we het met de wasservice (die hostels over het algemeen aanbieden) meegeven, komt het namelijk niet terug....
De eerste keer kreeg ik een ander wit t-shirt terug en bleek een andere jongen in het hostel het mijne te hebben. Dat was dus zo opgelost.

De tweede keer echter zat er helemaal geen wit shirt bij de spullen die we terugkregen en was de wasservicetoko al dicht. Tot overmaat van ramp moesten wij de volgende dag om zeven uur een taxi naar het busstation nemen om de bus naar Puno te halen. (Dit was nog in Cuzco) Men had ons verzekerd dat de wastoko om zeven uur open was, maar geheel in lijn met de Zuid-Amerikaanse gewoonte was er om die tijd nog niemand aanwezig. Na wat telefonisch uitgevoerde druk, door onze hosteleigenaar Jimmy, kwam er toch schot in de zaak. Om half acht mocht ik het shirt weer in mijn armen sluiten en konden we als een gek richting busstation. Omdat deze bus bij hoge mate van uitzondering op tijd vertrok, hebben we het maar net gehaald. Ja, je maakt wat mee hier! Het shirt was overigens nog steeds niet gewassen (het meurde wel ontzettend naar bleek), dus dat heb ik zelf maar met de hand gedaan.

De vraag is nu: Wat doen we volgende keer als het shirt in de was moet?

Groeten Marcel

PS Laat ik nooit van jullie horen dat ik niet zuinig op jullie cadeaux ben.